Poprzedni artykuł | Tom I Zeszyt 1 | Następny artykuł |
DOI: 10.3750/STN/SRN/T01/Z1/05
Głowacki A., 1986. Konflikty pracownicze i ich rozwiązywanie w Polsce i w Holandii (analiza porównawcza) w Szczecińskie Roczniki Naukowe 1 (1): 63–76.
Artykuł jest poświęcony porównaniu prawnej regulacji strajków w Polsce na podstawie ustawy o związkach zawodowych, i w Holandii w oparciu o przepisy prawa cywilnego i praktykę sądową.
Regulacje prawne, tak polska, jak i holenderska, traktuj związek zawodowy jako uprawniony podmiot do występowania w charakterze strony podczas konfliktów pracowniczych, dysponujący prawem proklamowania strajku. Głowna różnica polega na tym, że w Holandii strajk nielegalny pociąga za sobą odpowiedzialność cywilną związku zawodowego zobowiązanego do odszkodowania wyrządzonych szkód przedsiębiorcy z powodu strajku. Nielegalny, ,,dziki" strajk lub kontynuowanie przez pracowników strajku uznanego sądownie za nielegalny pociąga za sobą odpowiedzialność strajkującego zgodnie z przepisami prawa pracy. W Polsce zaś organizatorzy nielegalnego strajku mogą, ponieść odpowiedzialność karną, a związek zawodowy może zostać ukarany w trybie karnoadministracyjnym, m. in. jego instancje mogą być usunięte, a sam związek wykreślony z rejestru związków zawodowych, itp. Polskie prawo nie zna odpowiedzialności cywilnej za strajk.
Słowa kluczowe: konflikty pracownicze – rozwiązywanie konfliktów w Polsce – w Holandii.